《和王镐仲京自闽见寄兼简欧阳文周》拼音版

元代郭钰

wánggǎozhòngjīngmǐnjiànjiānjiǎnōuyángwénzhōu--guō

wǎnwéndàolíngtáizhǔmíngxíngzhījīnlínwēishǐqiú

niánmàiqiánfēiduānguǎyuèshèngxiánxiáguǐzhōngdàoróngxiē

jiǎnshòubiānchūményǒunánpíngshēngōuyángzigāndǎnchǔyuè

xiéxīnqióngzhēnjiéjiéjiāorényānyòngduōyuè

wánglángwǎnxiāngfénggèngjuécáiqíngbiéyǒngyóuwénhǎizhōngshēnqiǎnkuī

zhènpéngláiyīntóngzhēngyànlǎocāngmíngāo怀huáiqiūshuǐjié

jiānjiācuīzhéxìngtuōyáolínnàifēngchéngànsuìyuè

niúkōngzhǎngchóujuéjūnnánzhōngbān

zuóméngqiúyǒupiānqínglúnjiāhènlíngfēngjiùjūngòngqiè

zhǎngxiāngqiūyuèyuánquēchíbàokuìlánggānyǒngyánmínghòu

郭钰简介

唐代·郭钰的简介

(公元一三一六年至?年)字彦章,吉水人。生于元仁宗延佑三年,卒年不详,年在六十岁以外。元末遭乱,隐居不仁。明初,以茂才徵辞疾不就。钰生平转侧兵戈,为诗多愁苦之辞;著有静思集十卷,《四库总目》于当时盗贼残破郡邑事实,言之确凿,足补史传之阙。

...〔 ► 郭钰的诗(388篇)