《大蜀皇帝潜龙日述圣德诗五首》拼音版

唐代贯休

shǔhuángqiánlóngshùshèngshīshǒu--guànxiū

yuèshūxiángyuèjīngyáojīnjìngzuǒxiūmíngyánhuángēnzhòng

jiànzhérónghéngzhòujīntāngshānyuèjùnhuācángtáixièguǎnxiánqīng

wénshànglíngyānchǒngqióng窿lóngmíng

chíshèshìhuánbǎiwànxióngshīguìguānshénzhìzhōngzhēn

gòngshūtiānxiàxuéyīngnánfēngqīngjiǎoshénlóngcǎohán

kānxiànshǔmínhéngyǒutàipíngshíjiébānbān

zhūsānqiānshìchúgōnghuāpiāojǐnzǎoyīngchūsuīránzhōukǒngxīnxiāngshì

nàigōnghuángzhènghàohàoyáowénjìnzhòngzhòngmǎnqiáo

ruòlùncháojiānnánzhīgōngměiyǒu

ránqīngyǎndàitiāncáihánbáisūnshāopéizhǐjiànchìxīnyáoxià

zhīzhēnfàntiānláitīngjīngruìxuěshíshíluòdēngtiānhuākāi

jǐnzhùzhuāng椿chūntóng寿shòukǎorénjiānsuìyuènéngcuī

zhàngxūnzhènggānkūnlínfèngguīlóngjǐnzàimén西zuìliángēngràngpàn

cáocānkōngàijiǔyíngzūnxīnwèishòujīnxiānzhǔbáiyuánchóuēn

cóngménzhuǎngāoliánzizisūnsūn

贯休简介

唐代·贯休的简介

贯休

贯休(823~912年),俗姓姜,字德隐,婺州兰豁(一说为江西进贤县)人,唐末五代著名画僧。7岁时投兰溪和安寺圆贞禅师出家为童侍。贯休记忆力特好,日诵《法华经》1000字,过目不忘。贯休雅好吟诗,常与僧处默隔篱论诗,或吟寻偶对,或彼此唱和,见者无不惊异。贯休受戒以后,诗名日隆,仍至于远近闻名。乾化二年(915年)终于所居,世寿89。

...〔 ► 贯休的诗(477篇)